29 Ara 2011

Yeni Yıl Yeni Yıl Dedikleri

Dönüp bakmaya ne mecalim kalmış geride bıraktıklarıma ne de mutlu günlerimi anımsayıp hayıflanacak duygu kırıntılarım.Diyordu Melisa bir dost meclisinde 2011'i sorgularken...Sonra ne mi oldu da bunu yazdım?"Hadi ordan!" dedim kendime yalnız bir anımda kulağımda kulaklıklarım,kaçışın yok illa düşüneceksin... Durup düşündüğümde yine de ne çok şey yaşamışım diyor insan ama bize kattıklarına bakmalı bizden götürdüklerine baktığı kadar.Öğrendiklerine bakmalı unuttuklarına üzüldüğü kadar.
Ben harika girdiğim 2011'de çok geçmeden beni harika yapan en büyük etkeni kaybederek kötü bir gelişme paragrafı yazdım.Bir daha hiç düzelmeyeceğinden delirircesine korktum.Hayatımı adadığım "birkaç" şey olgusunu yitirmem gerektiğini fark ettim.Hiçbir şeye bu denli bağlanmamalıymış insan.Sonra bahar geldi,ben elimde kalanlarla mutlu oldum,olmayı bildim.Siz de olun..Yaz geçti,sonbahar geldi derken birçok dünyevi meselenin tasasına düştüm.Peşinden koştuklarımı gerçekleştirebilme gayesiyle çırpındım,yoruldum.Zaten hayat boyu yaptığımız da bu değil miydi?Bir bakmışşsın bir yıl geçer bir ömür geçer.Sonra kendime vakit ayırmaya çılgınca istek duyduğumu fark ettim.Bunu başardım da.İyi kitaplar okudum,iyi müzikler dinleyip iyi filmler seyrettim.Bazen kötü filmler seyredip kritik bile ettim.Sevdiğim insanları görüp değerli vakit geçirdim.Bazen hiçbir şey yapmadan boş boş duvara baktım; çünkü buna da ihtiyacım vardı.Neye ihtiyacım olduğunu anladım,insanın neye ihtiyacı olduğunu anlaması önemliydi. Ve hiç aşk istemedim,yorulmak istemedim,yormak istemedim.Kendime döndüm.Yaşadıklarımı düşündüm uzun bir müddet.Bir daha asla yapmam dediğim pişmanlıkları yakaladım beynimdeki oltayla teker teker..ileriye dönük keskin değil ama sakin kararlar aldım.Yine annemin "beni anlayacaksın" dediği şeyleri anladım.Annemi daha çok anladım.Onlarla çok az kavga ettim bu sene.Sanırım biraz daha büyüdüm.Aileme en büyük dilimi kestim bu sefer pastamdan.Arkadaşlarımı kırmadım bu sefer,daha özenliydim bu konuda.Çünkü onlarsız olmaktan çok şey öğrendim.Tavizi daha az verdim bu sefer,kendimi paralamadan.Kendimi kendimden ve ailemden başka hiçbir şey için üzmemeye karar verdim.Ve başardım mucizevi bir şekilde belki de ilk kez. Hayata değer katmaya çabaladım.Hayatıma giren ufak bir çöp parçasının bile anlamını sorguladım kimi zaman.Hayatına dokunmaya çabaladım küçük bir çocuğun.Kimi zaman görmediğim bir "kardeşimin"..Ve hayatıma anlam katsın istedim tüm dinlediklerim. Anladım ki 2011'de yaptığım en doğru şey "öğrenmek" olmuş.Hayatı öğrenmek,adam gibi sevmeyi öğrenmek,değer vermeyi öğrenmek,evreni öğrenmek ve sana sunduklarını,koşulsuz iyilik yapmayı bazen en yürekten...İyi müziğin,iyi oyunun,iyi içkinin nerede olduğunu..Tatmayı deneyimlemeyi,tutkuyla istemeyi,o azimle başarmayı ve daha benzerlerini.. Biz kabul etmesek de her geçen yıl,lego misali renkli ve karmaşık hayatımızın eksik bir parçasını tamamlıyor.İşin püf noktası şu ki,insan bunu sonra er ya da geç anlıyor,gözlemliyor,fark ediyor.2012 için sizlere "aşk,kadın,şarap" dilemektense huzuru hissedebilme becerisi,sağduyu geliştirebilme olgusu,kimi zaman her şeye boşverek dozda hercailik diliyorum.2011'e dek yapmış olduğunuz yaşam pastanıza en lezzetli tatları katabilmeniz dileğiyle..
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...